« بـ نامـ فرمانروای سرزمینـ قلبـ ها »

زمانـ آهستهـ تر از همیشهـ می گذرد ...

و با تکـ تکـ ثانیهـ هایشـ غمـ نبودنتـ را بـ خاطرمـ می آورد ...

گویا اینـ تیکـ تاکـ ثانیهـ ها هستند کهـ آهنگـ محزونـ غمـ را می نوازند ...

و منـ را بیشـ از پیشـ غمـ زده و نگرانـ می کنند ...

چرا هیچـ نشانی از تو نمی یابمـ ؟

چرا نیستی تا حالمـ را بپرسی ؟

هجومـ بی وقفهـ سوالاتـ ، مرا پریشانـ تر از همیشهـ می کند ...

اینـ روز ها دلم خیلی می گیرد، و می دانم کهـ دردمـ درمانی جز تو ندارد ...

پسـ بیا و حالی از منـ بپرسـ ...

بیا تا نبضـ شادی دوبارهـ شروعـ بهـ تپیدنـ کند ...

بیا و مرا از دریای غمـ نجاتـ بدهـ ...

تا شاید دنیایمـ رنگی بهـ خود بگیرد ... رنگی بهـ رنگـ نگاهـ تو ...